2001 թվականի դեկտեմբերի 17-ին Հրանտ Մովսիսյանի առաջարկությամբ ստեղծվեց «Բաց դռների օր» ծրագիրը: Դավիթ Վարդանյանը և տեսախցիկը այցելում էին պատահական երևանցիների բննակարաններ:

Հայկական հեռուստատեսությունում նախադեպը չունեցող ծրագիր, որի ընթացքում հեռուստաեթերում բացահայտվում էին սովորական քաղաքացիների տները: Յուրաքանչյուր կիրակի օր Դավիթը այցելում էր մինչև 10 բնակարան և ծանոթանում քաղաքացիների տան անդամների հետ, նիստուկացին, խնդիրներին: Սակայն այդ ամենը շատ դժվար էր իրականացնել միայնակ և օգնության եկավ հաղորդավար Ստեփան Ղամբարյանը:

Երկու ամիս անց՝ 2002 թվականի մարտի 1-ին, Ստեփան Ղամբարյանին եկավ փոխարինելու Սուրեն Շահվերդյանը: Հաղորդումը վերանվանվեց «Նրանք մեզ չէին սպասում», իսկ հետագայում` «Չէին սպասում»:

Փոխվեց նաև հաղորդման հիմնադրույթը: Այժմ նկարահանող խումբը այցելում է հայտնի մարդկանց բնակարաններ:

Ամեն կիրակնօրյա առավոտ նկարահանող խումբը անսպասելի (առանց նախապես զգուշացնելու) ներխուժում է հայտնի մարդկանց բնակարան: Նկարահանող խումբը շրջում է ամբողջ բնակարանով, բացահայտելով տվյալ անձին, չէ որ յուրաքանչյուր մարդ իր բնակարանում այնպիսին է, ինչպիսին կա, առանց դիմակների, մաքսիմալ բնական: Երևի թե, այդ իսկ պատճառով այն համարվում է պրովոկացիոն, շատ հաճախ նույնիսկ սկանդալային:

Պատահական չէ, որ հաղորդման առաջին «զոհը» բոլորի կողմից սիրված Շուշան Պետրոսյանն էր: Առաջին քայլն արված էր՝ մոտ 20 րոպե աստիճանավանդակում սպասելուց հետո, Շուշան Պետրոսյանը հյուրընկալեց նկարահանող խմբին: Եվ այդպես հայտարարրվեց հաջող եթերաշրջանի մեկնարկը, որը 16 տարի շարունակ, առանց ընդհատումների եթերում է: Ամեն կիրակի, առավոտյան Դավիթն ու Սուրենը շարունակում են գրոհել աստղերի բնակարանները, շատ հաճախ մեծ դժվարությամբ իրականացնելով հերթական ծրագրի նկարահանումը:

Անսպասելի ֆորմատ, անսպասելի մտահաղացում, անսպասելի հարցեր… Հայկական հեռուստատեսության, կարելի է ասել, ամենաերկարակյաց հաղորդումներից մեկն է: 16 տարիների ընթացքում նկարահանումները իրականացվել են ոչ միայն Հայաստանում, այլ նաև արտերկրում՝ Վրաստան, Ռուսաստանի Դաշնություն, Ուկրաինա, ԱՄՆ, Գերմանիա, Ֆրանսիա, Հոլանդիա, Լիբանան, Բելգիա: Հաղորդման հերոսներ են եղել ոչ միայն ազգությամբ հայ, այլ նաև այլազգի ներկայացուցիչներ: Հյուրընկալել են հայտնի արվեստագետների, շոուբիզնեսի ներկայացուցիչների, դերասանների՝ Արմեն Ջիգարխանյան, Վախթանգ Կիկաբիձե, Սոֆիկո Ճիաուրելի, Նիկաս Սաֆրոնով, Վալերի Սյուտկին, Մաշա Մալինովսկայա, Արթուր Աբրահամ, Վիկ Դարչինյան և շատ ու շատ աշխարհահռչակ անձանց: Այժմ դուք ունեք աննախադեպ հնարավորություն դիտել այդ բոլոր ծրագրերը cheinspasum.am և drnedur.am կայքերում:

2010 թվականի հունվար ամսին, երբ «Չէին սպասում» հաղորդումը հյուրընկալել էր Էդգար Ռոստոմյանին, Սուրեն Շանհվերդյանի մոտ միտք առաջացավ ստեղծել նոր հաղորդում «Քաղցած սպասում են» խորագրով: Կարելի է ասել, «Քաղցած չէին սպասում»-ը դարձավ «Չէին սպասում» հաղորդման տրամաբանական շարունակությունը: Շատ հաճախ, նկարահանումներից հետո, հերոսները, հայերին բնորոշ հյուրասիրուբյամբ, ընդունում էին նկարահանող խումբը: Եվ այդ ամենը մնում էր եթերց դուրս:
Ծրագրի առաջին հերոսը, բնականաբար, Էդգար Ռոստոմյան էր, ում տանը և ծնվեց այդ գաղափարը: Չնայած բաստուրմայով ձվածեղը չափից ավելի աղի էր, սակայն այդ փոքրիկ անախորժությունը չխանգարեց ծրագրի հաջողությանը:
Ի տարբերություն «Չէին սպասում» հաղորդման «Քաղցած սպասում են» ծրագրի հերոսի հետ նկարահանող խումբը նախապես պայմանավորվում է: Դավիթը և Սուրենը հյուրընկալվելով հայտնի մարդկանց անմիջապես առաջարկում են անցնել խոհանոց, նախ ծանոթանում են սառնարանի պարունակությանը, ապա որոշում են պատրաստել յուրահատուկ ուտեստ: Ընթաքում ուղևորվում են խանութ, որպեսզի իրականացնեն անհրաժեշտ գնումներ: Վերադառնալուն պես սկսվում է ստեղծագործական պրոցեսը: Դժվար է պատկերացնել հայտնի մարդուն խոհանոցում: Սովորաբար, ժամանակի սղության պատճառով, հայտնի մարդիկ առհասարակ շատ քիչ ժամանակ են անցկացնում խոհանոցում, սակայն Դավիթի և Սուրենի համար բացառություն են անում: Թվում է, թե հայտնի մարդիկ արհեստավարժ չեն լինի խոհանոցում, բայց նրանցից շատերը ապացուցուցում են ճիշտ հակառակը: Տաղանդավոր մարդը՝ տաղանդավոր է ամեն ինչում:
Սուրեն Շահվերդյանը միշտ մեկնաբանում է կերակրատեսակի պատրաստման ընթացքը և երբեք չի թաքցնում, եթե հաղորդման հերոսին չի հաջողվում համեղ պատրաստել, այդ իսկ պատճառով նրանք փորձում են ցուցաբերել հնարամտություն և լինել անկրկնելի:
Հաղորդման ընթացքում հեռուստադիտողը ոչ միայն ծանոթանում է ճաշատեսակի պատրաստման ընթացքին, այլ նաև ունկնդիր է դառնում բովանդակալից զրույցի: Ի վերջո հաղորդման գերնպատակը` իրականում հոգու քաղցը հագեցնելն է, ինչի մասին հաճախ եթերում ակնարկում է Սուրեն Շահվերդյանը: Չէ որ հյուրընկալությունը, դա նույնպես արվեստ է, որը միաձուլում է համեղ ճաշկերույթը և բովանդակալից զրույցը: Նշենք որ հաղորդման նկարահանումները իրականացվել են ոչ միայն Հայաստանում, այլ նաև արտերկրում (Վրաստան, Գերմանիա, Հոլանդիա, ԱՄՆ, Լիբանան, Բելգիա):